رزینهای پلی استر غیر اشباع (UP) متداولترین رزینهای مورد مصرف در پلاستیکهای تقویت شده هستند.  رزین های پلی استر غیر اشباع جزء پر مصرف ترین نوع رزین در دنیا می باشد

رزینهای پلی استر غیر اشباع (UP) متداولترین رزینهای مورد مصرف در پلاستیکهای تقویت شده هستند.

 

این رزینها مورد استفاده در ابتدایی ترین روشها ی فرآیند دستی تا پیچیده ترین فرآیندهای قالبگیری ماشینی هستند .

 

البته گستردگی استفاده از این رزینها هم بی حکمت نیست و هنگامی که خواص خوب مکانیکی ، الکتریکی همراه با مقاومت نسبی در برابر مواد شیمیایی و سهولت زیاد در استفاده را در کنار قیمت بالنسبه پایین آن در نظر بگیریم  ، موضوع روشن تر میشود.

 

پلی استرها عموما از واکنش همزمان گلیکولها و اسیدهای دو ظرفیتی آلی که شامل یک جفت باند دوگانه کربن هستند ، تولید میشوند .

 

با خارج کردن آب تولید شده در واکنش بین اسید و گلیکول ، زنجیره های استر شکل پیدا میکنند.

 

زنجیر پلیمری تولید شده در یک حلال آلی فعال حل میکنند که معمولا مونومر استایرن است هر چند حلالهایی مانند متیل متاکریلات ، وینیل تولوئن و آلفا متیل استایرن نیز استفاده میشوند.

 

نوع اسید و گلیکول مورد استفاده بربرخی از  خواص محصول مانند مقاوت شیمیایی و مقاومت در برابر اشتعال اثر زیادی دارد. در نتیجه میتوان پلی استرها را بر مبنای مواد اولیه مورد استفاده در آنها به شکل زیر تقسیم بندی نمود :

 

اورتوفتالیک (orthophtalic)

 

ایزو فتالیک (isophtalic)

 

ایزو ان پی جی (iso-NPG)